- pobeczeć się
- pobeczeć się {{/stl_13}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'rozpłakać się, wybuchnąć płaczem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nakrzyczał na nią, aż się pobeczała. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
pobeczeć się
Look at other dictionaries:
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
